respondens autem Iob dixit
audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos
estis
numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi
molestum est si loquaris
poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset
anima vestra pro anima mea
consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum
super vos
roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis
sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et
si tacuero non recedet a me
nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti
sunt omnes artus mei
rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur
falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi
collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit
contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me
intuitus est
aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt
maxillam meam satiati sunt poenis meis
conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me
tradidit
ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit
cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum
circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non
pepercit et effudit in terra viscera mea
concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans
saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum
facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt
haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem
mundas ad Deum preces
terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te
latendi clamor meus
ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in
excelsis
verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus
atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur
filius hominis cum collega suo
ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non
revertar ambulo
